ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ Π. ΕΥΣΕΒΙΟΥ


Συμβουλές σέ πνευματικά του παιδιά:

 Ἄν μάθουμε κάτι συγκλονιστικό, ἀτύχημα, θεομηνία, καταστροφή, ἀρρώστιες, ἐπιδημίες, πολέμους κλπ. ἄς κάνουμε γι’ αὐτά μιά προσευχή, π.χ. κάθε μέρα νά κάνουμε τήν παράκληση στήν Παναγία γιά κάτι συγκεκριμένο. Π.χ σήμερα γιά τήν Κύπρο, αὔριο γιά τήν Β.Ἥπειρο, μεθαύριο γιά κάποιους ἀρρώστους, κλπ.Ἄς φροντίζουμε ἀπό καιρό σέ καιρό νά μαθαίνουμε ἄν κάποιοι πατριῶτες εῑναι ἄρρωστοι πρό πάντων ἀπό τό ἐξωτερικό καί νά πηγαίνουμε νά τούς βλέπουμε. Δέν λέω κάθε μέρα, πράγμα ἀδύνατο, ἀλλά π.χ μία φορά/μήνα ἤ καί στούς δύο μῆνες καί νά ζητᾶτε ἀπό τό Θεό νά σᾶς δείχνει κάποιους δρόμους γιά νά κάνετε τό καλό. Καί ἄν ἀρχίσετε, δύσκολα θά μπορεῖτε νά διαλέξετε τί νά πρωτοκάνετε. Θά εἰδῆτε ὄμως πόση χαρά θά σᾶς δίνει αὐτό καί πόσο γεμάτη θά εἶναι ἡ ζωή σας.

 Φαντασθεῖτε τί θά ἦταν οἱ ὀρθόδοξοι ἐάν μέ τέτοιο ζῆλο ἀγωνίζονταν(σάν τούς αἱρετικούς) καί αὐτοί γιά νά γνωρίσουν τί θησαυρούς ἀληθείας, ζωῆς καί ὀρθοπραξίας κρύβει ἡ Ἐκκλησία μας, πού κέντρο της ἔχει τό ἱερό Εὐαγγέλιο καί ὅ,τι τό ἱερό Εὐαγγέλιο περιλαμβάνει μᾶς μεταδόθηκε ὡς ἱερά παράδοση προφορική, ὅπως ἦταν καί τό περιεχόμενο τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου προτοῦ γραφεῖ.

 Ἄν τέτοια ἀστάθεια (ὅπως ἔχει αὐτή ἡ μητέρα) εἶχαν οἱ μητέρες τῶν ἁγίων, δέν θά εἴχαμε σήμερα οὔτε μάρτυρες οὔτε ἁγίους!

 Πραγματική μετάνοια εἶναι ἐκείνη, πού ἀποπτύει κανένας τό δηλητήριο τῆς ἁμαρτίας μέ τήν ἴδια ἀηδία πού ἀποπτύει τό ὄποιο δηλητηριῶδες τρόφιμο ἤ ὄ,τι παρόμοιο. Καί τά τελευταῖα δέν τολμοῦμε νά τά ξαναπλησιάσουμε. Τήν ἁμαρτία ὄμως τήν ξαναπλησιάζουμε γιατί ἁπλούστατα δέν μετανοήσαμε βαθειά καί εἰλικρινά.

 Νά καθαρίζετε τήν καρδιά σας ἀπ’ ὄτι ἀκάθαρτο (μή πιάνετε ποτέ περιοδικά ἀνήθικα, μή παρακολουθεῖτε ἔργα ἄσεμνα κλπ). Ἡ ἀγάπη εἶναι καρπός καθαρῆς καρδιᾶς καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού κατοικεῖ σ’ αὐτήν. (Γαλάτας, ε΄στ΄22).

 Ἡ δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι δωρεά τοῦ Θεοῦ. Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον κατοικεῖ σέ ψυχές πού καθαρίζουν τόν ἑαυτό τους ἀπό κάθε τι σαρκικό καί γήινο. Διαβάστε τό κεφ. 6 τῆς πρός Ρωμαίους ἐπιστολῆς καί 5ο κεφ. τῆς πρός Γαλάτας ἐπιστολῆς στ΄ 13-26. Ἐπίσης διά μέσου τῶν Ἁγίων Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας καί πρό πάντων μέ τή Θ.Κοινωνία. Λέει ἡ σχετική εὐχή: ”ὧσπερ γενέσθαι τοῖς μεταλαμβάνουσιν εἰς νήψιν ψυχῆς εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, εἰς Πνεύματος Ἁγίου Κοινωνίαν”.

 Ἡ Θεία Κοινωνία μᾶς κάνει μετόχους τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέ προσευχές σ’ Αὐτό. Στά διάφορα προσευχητάρια ὑπάρχουν καί σχετικές προσευχές γιά τό Ἄγιο Πνεῦμα. Ὅταν ὑπάρχουν στήν ψυχή οἱ καρποί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού ἀναφέρονται στό Γαλάτας ε΄22 σημαίνει ὅτι ἔχουμε μέσα μας τό Ἄγιο Πνεῦμα. Καί ὅταν προσπαθοῦμε ν’ ἀποκτήσουμε αὐτές τίς ἀρετές, ἀνοίγουμε τό δρόμο γιά τήν εἴσοδο τοῦ Ἁγ. Πνεύματος μέσα μας. Ἡ κυρία εἴσοδος ὅμως τοῦ Ἁγ. Πνεύματος μέσα μας εἶναι ἡ καθαρότητα τῆς καρδιᾶς.

Σ’ ἕνα πνευματικό παιδί του ἔγραψε τίς παρακάτω συμβουλές:

Δύσκολο πράγμα ὁ θυμός. Νά προσπαθεῖτε νά κόβετε τό θέλημά σας. Ἐκεῖ εἶναι ἡ ρίζα του. Ὅσο λιγώτερο ἐγωιστικοί εἴμαστε, τόσο λιγώτερο θά θυμώνουμε. Ταπεινωθεῖτε ἔναντι τοῦ Κυρίου. Ἀναφέρετε στόν Κύριο τά ἐλαττώματά σας καί τά πάθη σας. Μέ τόν τρόπο αὐτό ταπεινώνεται ἡ ψυχή. Ὅταν ταπεινωθεῖ ἡ ψυχή ἔρχεται ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σ’ αὐτήν.(ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι ἄλλος θαυμάσιος δρόμος γιά νά κατοικήσει τό Ἅγιο Πνεῦμα στήν ψυχή). Γαιτί ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς τήν προΰποθέτει. Ὅπου ταπείνωση ἐκεῖ καί ὁ Θεός. Προσπαθεῖστε σέ ὅ,τι διαβάζετε εἴτε στήν Ἁγία Γραφή εἴτε ἄλλα ἱερά βιβλία νά ἀναλύετε ἐκεῖ τί λέει γιά σᾶς εἰδικά γιά τίς προσωπικές σας ἀνάγκες, ὅπως ἐδῶ γιά τό ζήτημα τοῦ θυμοῦ.


Ἀγάπη γιά ὅλους θ’ ἀποκτήσετε:

α. ἄν τό σκέπτεστε αὐτό τακτικά

β. ἄν ποτίζετε τήν ψυχή σας μέ τό λόγο τοῦ Θεοῦ.

γ. ἄν προσεύχεσθε γιά ὅσους σᾶς ἀγαποῦν καί γιά ὅσους σᾶς λύπησαν καί γιά ὄσους σᾶς ἐχθρεύονται

δ. ἄν προσπαθεῖτε νά συγχωρεῖτε ὅλους ὅσους σἀς βλάπτουν ἤ κακολογοῦν.

ε. ἄν κάνετε τό καλό καί σέ ὅσους δέν νιώθετε συμπάθεια

στ. ἄν ἀποφεύγετε τό κουτσομπολιό καί δέν βγάζετε στό φανερό τά ἐλαττώματα καί ὅτι κακό ἔκαναν οἱ ἄλλοι
ζ.  ἄν φροντίσετε νά θυσιάζετε τήν ἄνεσή σας καί ἄν ἀκόμη εἶσθε κατάκοπη.

η. ἄν μάθετε νά κάνετε εὐχαρίστως κάποιες θυσίες δικαιωμάτων σας ὅπως π.χ ἀνάπαυση, ὕπνος, ψυχαγωγία, εὐχάριστη συνάντηση κλπ, γιά νά ἐξυπηρετήσετε κάποιον ὄχι εὐχάριστον ἄνθρωπον, ἴσως ἀπαιτητικόν, ἐγωιστήν ἤ ἀχάριστον

θ. Νά ζητᾶτε τό δῶρο τῆς ἀγάπης ἀπό τόν Κύριον!


Περί ἄσκησης:

Ἄσκηση εἶναι ἡ ἐκούσια καί ὁλόψυχη ἀποδοχή ἐκ μέρους τοῦ ἀνθρώπου τῆς προσκλήσεως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ” εἰ τίς θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι”. Ἡ ἄσκηση ἀκολουθεῖ τήν ἀκόλουθη πορεία:

ἄρνηση τοῦ ἱδίου θελήματος ( ἀφετηρία)

ἀποδοχή τοῦ θείου θελήματος στή θέση τοῦ προηγουμένου

τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ ὡς συγκεκριμένης ἐκφράσεως τοῦ θελήματός του.

κατάληξη στό νά θέλη ὁ ἄνθρωπος τό ” θέλειν” τοῦ Θεοῦ

ἄρνηση αὐτόματα πιά τῆς φίλαυτης ἡδονῆς καί ἀποδοχή τῆς ὁδύνης, πού συνεπάγεται ἡ ἰδιοποίηση τοῦ θείου θελήματος.  Αὐτό εἶναι ἄσκηση.


Περί πειρασμῶν καί θλίψεων:

Ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος δέν θέλει νά βιάση τόν ἑαυτό του πολλές φορές καί ἀπό ραθυμία καί ἀμέλεια δέν προχωρεῖ ἀποφασιστικά σέ μετάνοια καί ”βίου ἐπανόρθωσιν”, χρησιμοποιεῖ ὁ Θεός τόν πόνο καί τόν πειρασμό γιά νά τόν ταρακουνήση λίγο καί νά τόν συνεφέρη. Ὅσοι ἀποδέχονται τό φάρμακο αὐτό μέ τήν καρδιά τους θεραπεύονται, ὅσοι δέν τό ἀποδέχονται ἑκούσια, ἄν ὁ Θεός διακρίνη στό βάθος τους καλή διάθεση, ἀλλά αἰχμαλωτισμένη ἀπό κάποια πάθη καί ἀδυναμίες, ἐξαναγκάζονται κατά κάποιο τρόπο θεϊκό καί ἀπερινόητο σέ θεραπεία, χωρίς νά βιάζεται ἡ ἐλευθερία τους.


Περί προσευχῆς:

Ἡ προσευχή εἶναι ἐπικοινωνία τοῦ νοῦ μέ τό Θεό.

  Ἀγωνίσου νά κρατᾶς τό νοῦ σου τήν ὥρα τῆς προσευχῆς κουφό καί ἄλαλο. Ἕτσι θά μπορέσεις νά προσευχηθεῖς.

  Ἄν λαχταρᾶς νά προσευχηθεῖς ὅπως πρέπει, νά μήν πικραίνεις καμία ψυχή. Ἀλλιῶς ἄδικα τρέχεις.

  Μήν προσεύχεσαι νά γίνουν τά δικά σου θελήματα,γιατί χωρίς ἄλλο δέ συμφωνοῦν μέ τοῦ Θεοῦ τό θέλημα. Νά προσεύχεσαι μᾶλλον καθώς διδάχτηκες λέγοντας ”γενηθήτω τό θέλημά σου ἐν ἐμοί” (Λουκ, κβ΄42). Καί γιά κάθε πράγμα μέ τόν ἴδιο τρόπο νά ζητᾶς νά γίνεται τό δικό του θέλημα. Γιατί θέλει ὁ Θεός τό ἀγαθό κι αὐτό, πού συμφέρει στήν ψυχή σου. Ἐσύ ὁπωσδήποτε δέν τό ζητᾶς αὐτό.

Μή λυπᾶσαι, ὅταν δέν παίρνεις ἀπό τό Θεό ἀμέσως ὄ,τι ζητᾶς. Γιατί θέλει νά σέ εὐεργετήσει ἀκόμα πιό πολύ, ἄν μένεις ἀφοσιωμένος σ’αὐτόν μέ τήν ἐπίμονη προσευχή.

Ἡ προσοχή εἶναι ὁ ἄγρυπνος φύλακας τῆς ψυχῆς, τό ἀκοίμητο μάτι της. Χωρίς αὐτήν εἶναι ἀδύνατο νά ἀποφύγει ὁ ἄνθρωπος τούς συνεχεῖς κινδύνους. Οἱ κίνδυνοι, πού συνδέονται μέ τήν πορεία τοῦ πιστοῦ, προέρχονται πρῶτα-πρῶτα ἀπό δική του ἐμ-παθῆ φύση. Κινοῦν τόν ἄνθρωπο σέ ἐκκρήξεις ὀργῆς ἐναντίον τῶν ὁμοίων του, τῶν ἁδελφῶν του. Πρέπει γι΄αὐτό νά βρίσκεται ὁ πνευματικός ἀγωνιστής σέ διαρκῆ ἑτοιμότητα καί νά προσέχει νά σβήνει τέτοιου εἴδους πυρκαϊές μέσα στήν ψυχή του. Αὐτό ὅμως σημαίνει πώς γιά περιπτώσεις, ὄπως π.χ. τοῦ θυμοῦ, πρέπει νά προσέχει πιό πολύ ὄχι τόσο τό θυμό ὅσο τήν πηγή του καί τήν βαθύτερη αἰτία, πού τόν προκαλεῖ, ὥστε νά χτυπηθεῖ στή ρίζα του τό πάθος.